Η Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας, έχει οριστεί την ημέρα μνήμης του Εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού στις 9 Φλεβάρη, με κοινή υπουργική απόφαση το 2017. Η Οικουμενικότητα της Ελληνικής Γλώσσας επιβεβαιώνεται διαχρονικά μέσα από βασικές έννοιες που υπάρχουν στις επιστήμες, στην λογοτεχνία και σε πολλούς αλλούς τομείς. Φυσικά αυτό οφείλεται στις βαθιές «ρίζες» της που φτάνουν μέχρι την αρχαία Ελλάδα.
Με αφορμή αυτές τις «γλωσσικές ρίζες» της Ελληνικής Γλώσσας, η φιλόλογος του σχολείου μας κυρία Καλλιόπη Ζαρογιάννη μαζί με τους μαθητές της, αξιοποιώντας μία εφαρμογή μέσα από την ιστοσελίδα του Αρχαιολογικού Μουσείου των Θηβών, ετοίμασαν ζωγραφιές με τα ονόματα των παιδιών σε παλιές διαλέκτους της ελληνικής, όπως Γραμμική Β’, γραφή της Αρχαϊκής εποχής, της Κλασικής Αρχαιότητας, της Πρωτοβυζαντινής περιόδου και της Βυζαντινής περιόδου. Παράλληλα, “ακολουθώντας τα ταξίδια της γλώσσας μας μέσα από τις άλλες γλώσσες”, τα παδιά αναζήτησαν και βρήκαν γερμανικές λέξεις με ελληνική ρίζα και δημιουργησαν ξεχωριστά ψηφιακά συννεφόλεξα με αυτές.
Τέλος, ολοκλήρωσαν την προσπάθειά τους εκφράζοντας το τι σημαίνει η γλώσσα μας “μέσα από τα μάτια τους”, αλλά και πως αντιλαμβάνονται τη σημασία της μέσα από τις άλλες γλώσσες. Δείτε παρακάτω το βίντεο με τις ζωγραφιές των παιδιών:
Γιατί η γλώσσα μας… Μας ταξιδεύει και θα μας ταξιδεύει, μέσα από της διαχρονικότητά της και μέσα από τις άλλες γλώσσες…